تراش سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی

 سنگهاي قيمتي و نيمه قيمتي كه به آنها گوهر و جواهر نيز گفته مي شود،به دسته اي از موارد كاني اطلاق مي گردد .كه به علت وجود معني بعضي خواص درآنها از ساير معدني ها و سنگها متمايزند. بيشتر گوهر ها از موارد متبلور معدني مي باشد .شناخت و استفاده از نگين هاي زندگي و زيبا و يا به عبارتي جواهر قدمت هفت هزار ساله دارد. و از ميان اولين سنگهاي جواهر شناخته شده مي توان از عقيق،كوارتز،كهربا،گارنت،يشم سبز،زمرد و فيروزه نام برد .ارزش و گرانبهايي گوهر ها به علت بعضي خواص،از جمله رنگ ،استحكام  و زيبايي و درخشندگي است كه در آنها وجود دارد.گذشته از اينها كميابي  نيز در مطلوب  بودن و بالا بردن بهاي آنها بي اثر نيست.سنگهاي قيمتي علاوه بر ارزش مادي جنبه سحر و جادو نيز داشته اند همچنين اعتقاد بر اين بوده كه برخي سنگها به عنوان شفا دهنده بيماري ها و ناراحتي ها جسمي موثر است..قديمي ترين روش تزيين كردن و زيباتر جلوه دادن سنگهاي گرانبها حكاكي اشكال و حروف بر روي آنها بوده است. تصور مي شود براي اولين بار بلورهاي جواهر را در هند تراش داده اند .تا حدود اوايل قرن پانزدهم ميلادي  برش و پرداخت نگين هاي با ارزش فقط محدود به جلاي صفحات طبيعي مي شد كه حتما بايستي شفاف و درخشان باشد مانند سنگ عقيق كه تنها برش داده شده وبا سنگ سمباده براي جلوه بهتر جلا داده مي شود.باور عمومي بر اين است كه تراش سنگهاي جواهر در قرن 15 م آغاز و تاحدودي تكميل و متداول شده است. در ايران نيز اين حرفه تحت عنوان گوهرتراشي يا حكاكي وجود داشته كه بيشتر براي برش سنگهاي  نيمه قيمتي كاربرد داشته است .در گذشته ميان مردم ايران تقاضا هاي زيادي براي فيروزه،عقيق ولعل و بسيار چيزهاي قيمتي ديگر وجود داشته و به عنوان زيورآلات و يا به عنوان  حرز و دعاي چشم زخم استفاده مي شده است. ابزار اصل گوهر تراش چرخ حكاكي بود ه كه با داشتن يك محور گردان با كمانه مي چرخيده است .امروزه با پيشرفت صنايع و بهبود سطح كيفي توليدات از دستگاه هاي تراش مجهز استفاده مي شود .گوهر تراشي با اسلوب جديد در ايران مسير تازه اي را در پیش گرفته است و به دو صورت كلي تراش سنگ هاي قيمتي چند وجهي و حكاكي كه شامل ساخت مجسمه هاي كوچك و نقش اندازي روي سنگ است ديده مي شود.